08 mar ROZWIĄZANIE UMOWY O PRACĘ NA CZAS NIEOKREŚLONY – PRZYCZYNY
ROZWIĄZANIE UMOWY O PRACĘ NA CZAS NIEOKREŚLONY – PRZYCZYNY
Pracodawca wypowiadając umowę o pracę na czas nieokreślony ma obowiązek podać przyczynę rozwiązania takiej umowy. Uchybienie wskazanemu obowiązkowi daje możliwość pracownikowi wystąpienia do sądu z żądaniem:
– orzeczenia bezskuteczności wypowiedzenia, jeżeli czas wypowiedzenia jeszcze nie upłynął;
a jeżeli okres wypowiedzenia już minął, to pracownik może żądać:
– przywrócenia do pracy na takich samych warunkach;
– odszkodowania za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy.
Przyczyna wypowiedzenia musi być konkretna, rzeczywista, sprecyzowana indywidualne, a także dostatecznie wyjaśniona w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem. Warto pamiętać, że w razie sporu sądowego badana jest prawdziwość twierdzeń pracodawcy.
Przyczyną rozwiązania umowy o pracę w opisywanym trybie może być chociażby:
– niestosowanie się do ustalonego w zakładzie pracy czasu pracy;
– naruszanie uzasadnionych interesów pracodawcy;
– częste nieobecności, które dezorganizują proces pracy;
– działalność konkurencyjna;
– krytyka pracodawcy;
– odmowa podporządkowania się pracodawcy w wykonywaniu obowiązków.
Co do zasady, naruszenie obowiązków pracowniczych stanowi podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony za wypowiedzeniem, gdy pracodawca nie chce zwalniać pracownika w trybie dyscyplinarnym (określonym w art. 52 § 1 pkt 1 k.p.), bądź przewinienie nie jest wystarczające do takiego zwolnienia.
Gdy pracodawca nie może wskazać na jakiekolwiek zawinienie pracownika, to najczęściej podawane przyczyny wypowiedzenia umowy to:
– zmiany organizacyjne pracodawcy powodujące konieczność zmniejszenia liczby pracowników – tylko, jeżeli pracodawca poda przyczynę wyboru pracownika do zwolnienia, a także podana przyczyna była realna;
– utrata zaufania – co musi zostać uzasadnione przez określone zdarzenia, ponieważ w razie sporu sąd będzie badał, czy podane przez pracodawcę okoliczności mogły spowodować utratę zaufania, a także, czy utrata zaufania w danych okolicznościach uzasadnia wypowiedzenie, także ze względu na zajmowane stanowisko
– brak efektywności w wykonywaniu obowiązków – warto nadmienić, że naturalny spadek efektywności spowodowany zbliżającym się zakończeniem kariery zawodowej w postaci przejścia na emeryturę, nie powinien być podawany jako przyczyna wypowiedzenia zwłaszcza, gdy pracownik kilkanaście lat pracuje u tego samego pracodawcy.
Istnieje możliwość podania kilku przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę, w tym dotyczących i niedotyczących pracownika. Wypowiedzenie będzie uzasadnione i skuteczne, jeżeli choćby jedna była usprawiedliwiona. Nie daje to jednak furtki do bezmyślnego formułowania wielu podstaw rozwiązania stosunku pracy. Nie można przedstawić pracownikowi nowej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę na etapie postępowania sądowego (Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt II PK 324/12).
Okres wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony zależy od okresu zatrudnienia i wynosi odpowiednio:
2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Wystąpienie do Sądu przeciwko pracodawcy jest zawsze bardzo trudną decyzją. Pozew taki co prawda nie wymaga opłaty sądowej, ale zapewne nie jest sytuacją komfortową dla pracownika i jest pewnym obciążeniem psychicznym. Niemniej jednak, gdy Twoje prawa są łamane, czujesz się pokrzywdzony, warto jest zawalczyć o swoje prawa.
Zobacz więcej: