17 mar Wyłączenie samochodu z masy upadłości
Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej przez Sąd, do upadłego zgłasza się syndyk i rozpoczyna likwidację jego majątku. Pieniądze uzyskane z majątku są następnie przekazywane wierzycielom. Co można zrobić, by uchronić samochód przed zajęciem przez syndyka?
Niektóre składniki majątku są chronione przed zajęciem, o czym stanowi art. 829 KPC. By uchronić samochód osobowy przed zajęciem, należy złożyć do sędziego-komisarza wniosek o wyłączenie samochodu upadłego z masy upadłości. Wniosek ten należy dobrze uzasadnić.
Przyczyną wyłączenia samochodu od zajęcia, może być m.in.:
1. niepełnosprawność upadłego lub członków jego rodziny;
2. wykorzystywanie samochodu do pracy zarobkowej np. w charakterze taksówkarza– tylko w wyjątkowych sytuacjach.
Wniosek ten sędzia-komisarz rozpoznaje w terminie miesiąca od złożenia, po wysłuchaniu Syndyka. W razie odmowy, warto wnieść zażalenie na postanowienie. Jeżeli zażalenie nie zmieniło rozstrzygnięcia, istnieje jeszcze jedna droga. Otóż można złożyć pozew do sądu upadłościowego i żądać wyłączenia samochodu z masy upadłości, w terminie miesiąca od dnia doręczenia postanowienia sędziego-komisarza o odmowie wyłączenia z masy upadłości. W pozwie tym można opierać się tylko i wyłącznie na twierdzeniach i dowodach podanych we wniosku składanym na samym początku.
Warto nadmienić, że okoliczność, że dłużnik pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z innymi osobami (w tym domownikami, członkami rodziny), może uzasadniać szersze ograniczenia egzekucji.
CO NIE PODLEGA ZAJĘCIU W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM ?
Przedmioty niepodlegające egzekucji zostały wskazane szczegółowo w art. 829 KPC, który stanowi, że:
Nie podlegają egzekucji:
1) przedmioty urządzenia domowego niezbędne dla dłużnika i jego domowników, w szczególności lodówka, pralka, odkurzacz, piekarnik lub kuchenka mikrofalowa, płyta grzewcza służąca podgrzewaniu i przygotowywaniu posiłków, łóżka, stół i krzesła w liczbie niezbędnej dla dłużnika i jego domowników oraz po jednym źródle oświetlenia na izbę, chyba że są to przedmioty, których wartość znacznie przekracza przeciętną wartość nowych przedmiotów danego rodzaju;
2) pościel, bielizna i ubranie codzienne, w liczbie niezbędnej dla dłużnika i jego domowników, a także ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu;
3) zapasy żywności i opału niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny na okres jednego miesiąca;
4) jedna krowa lub dwie kozy albo trzy owce potrzebne do wyżywienia dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny wraz z zapasem paszy i ściółki do najbliższych zbiorów;
5) narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem jednak pojazdów mechanicznych;
6) u dłużnika pobierającego periodyczną stałą płacę – pieniądze w kwocie, która odpowiada niepodlegającej egzekucji części płacy za czas do najbliższego terminu wypłaty, a u dłużnika nieotrzymującego stałej płacy lub u dłużnika, będącego osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą – pieniądze niezbędne dla niego i jego rodziny na utrzymanie przez dwa tygodnie;
7) przedmioty niezbędne do nauki, papiery osobiste, odznaczenia i przedmioty służące do wykonywania praktyk religijnych oraz przedmioty codziennego użytku, które mogą być sprzedane tylko znacznie poniżej ich wartości, a dla dłużnika mają znaczną wartość użytkową;
8) produkty lecznicze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944) niezbędne do funkcjonowania podmiotu leczniczego w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej przez okres trzech miesięcy oraz niezbędne do jego funkcjonowania wyroby medyczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 186);
9) przedmioty niezbędne ze względu na niepełnosprawność dłużnika lub członków jego rodziny.
Zobacz więcej:
Czym jest upadłość konsumencka